Iraniërs verlaten de islam in Nederland | Mens en Samenleving: Religie
Here's a link. It's dutch though
To make it simple here's the conclusion.
Conclusie
Uitgaande van een relatief grote groep Iraniërs die zich in Nederland bekeert, kan worden gesteld dat de crises voortvloeiend uit langdurige en onduidelijke asielprocedures de voedingsbodem zijn van de religieuze conversies onder deze groep. Een klein deel hoopt door een bekering tot het christendom deze crisis te beëindigen en een verblijfsvergunning te verkrijgen. De meerderheid van de Iraniërs in Nederland ervaart de revolutie van 1979 als een mislukking. Zij geven de islam daarvan de schuld en staan open voor nieuwe systemen. Nederlandse evangelisten spelen in op deze dubbele crisissituatie (spanning gerelateerd aan de asielprocedure en een falend ervaren islamitisch geloof). Veel evangelisten hebben zich ontwikkeld tot intercultural speakers die intensief communiceren met de Iraniërs en openstaan voor hun (Perzische) identiteit. De zendelingen benadrukken de parallellen tussen beide geloven om de religieuze kloof te verkleinen. Ook laten zij veel ruimte voor bovenzinnelijke Iraanse dromen. Deze christenen zijn op de hoogte van hun rol, ze zijn rolmodellen en zullen de dromen voor potentiële bekeerlingen moeten verklaren. Ten slotte geven de evangelisten de Iraanse moslims die wankel in hun geloof staan, een prachtige Perzische kapstok waaraan de meeste Iraniërs bij voorkeur hun identiteit aan ophangen. Zo kunnen de Iraniërs geloven dat God hen heeft geroepen, bijvoorbeeld in een droom, om tot het ware monotheïstische geloof te komen zoals koning Cyrus het ook al voor stond. De bekeerling, in crisis, kan voor zichzelf én anderen uitleggen dat God hem heeft uitgenodigd tot het christendom en dat hij zeker, juist meer, zijn Perzische identiteit zal blijven behouden.
