Tamil chat

[KS]

 

[Iggy]

enna koduma sir ithu??

 

[KS]

பிரமிப்பூட்டும் தமிழர்களின் விஞ்ஞானம் !!!

மன்னராட்சி காலத்தில் ஊரில் கோயில் கோபுரத்தை விட உயரமாக எந்தக் கட்டிடமும் இருக்கக் கூடாது என்று ஒரு எழுதாத சட்டம் இருந்ததாம். என்ன காரணம்? தேடிப் பார்ப்போம் வாருங்கள்.

கோயில்களையும் உயரமான கோபுரங்களையும் அதன் மேல் இருக்கும் கலசங்களையும் பார்த்திருப்பீர்கள். அவற்றுக்கு பின்னால் இருக்கும் ஆன்மிகம் பற்றி எனக்குத் தெரியாது. ஆனால், அதற்குப் பின்னால் எவ்வளவு பெரிய அறிவியல் ஒளிந்திருக்கிறது என இப்போது தான் தெரிந்தது. கோபுரத்தின் உச்சியில் தங்கம், வெள்ளி, செப்பு அல்லது ஐம்பொன்னால் செய்யப்பட்ட கலசங்கள் இருக்கும். இக்கலசங்களிலும் அதில் கொட்டப்படும் தானியங்களும், உலோகங்களும் மின்காந்த அலைகளை ஈர்க்கும் சக்தியினை (earth) கலசங்களுக்கு கொடுக்கின்றன. (நெல், கம்பு, கேழ்வரகு, திணை, வரகு, சோளம், மக்காசோளம், சாமை, எள&#3021ஆகியவற்றை கொட்டினார்கள். குறிப்பாக வரகு தானியத்தை அதிகமாக கொட்டினார்கள். காரணத்தை தேடிப்போனால் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது, "வரகு" மின்னலை தாங்கும் அதீத ஆற்றலை பெற்றுள்ளது என இப்போதைய அறிவியல் கூறுகிறது. அப்போது எந்த கல்லூரியில் படித்தார்கள் என தெரியவில்லை!!.

இவ்வளவு தானா... இல்லை, பனிரெண்டு வருடங்களுக்கு ஒருமுறை குடமுழுக்கு விழா என்ற பெயரில் "கலசங்களில் இருக்கும் பழைய தானியகள் நீக்கப்பட்டு புதிய தானியங்கள் நிரப்பபடுகிறது", அதை இன்றைக்கு சம்பரதாயமாக மட்டுமே கடைபிடிக்கிறார்கள். காரணத்தை தேடினால், அந்த தானியங்களுக்கு பனிரெண்டு வருடங்கள் தான் சக்தி இருக்கிறது. அதன் பின்பு அது செயல் இழந்து விடுகிறது!! இதை எப்படி ஆராய்ந்தார்கள்!!!. அவ்வளவு தானா அதுவும் இல்லை, இன்றைக்கு பெய்வதை போன்று மூன்று நாட்களா மழை பெய்தது அன்று? தொடர்ந்து மூன்று மாதங்கள் பெய்தது, ஒருவேளை தானியங்கள் அனைத்தும் நீரில் மூழ்கி அழிந்து போனால், மீண்டும் எதை வைத்து பயிர் செய்வது? இவ்வளவு உயரமான கோபுரத்தை நீர் சூழ வாய்ப்பே இல்லை, இதையே மீண்டும் எடுத்து விதைக்கலாமே!!!

ஒரு இடத்தில் எது மிக உயரமான இடத்தில் அமைந்த இடி தாங்கியோ அது தான் முதலில் "எர்த்" ஆகும். மேலும், அது எத்தனை பேரைக் காப்பாற்றும் என்பது அதன் உயரத்தைப் பொறுத்தது. அடிப்படையில் கலசங்கள் இடிதாங்கிகள். உதாரணமாக கோபுரத்தின் உயரம் ஐம்பது மீட்டர் என்றால் நூறு மீட்டர் விட்டம் அடைக்கும் பரப்பில் எத்தனை பேர் இருந்தாலும் அவர்கள் இடி தாக்காமல் காக்கப்படுவார்கள். அதாவது சுமார் 7500 சதுர மீட்டர் பரப்பில் இருக்கும் மனிதர்கள் காப்பாற்றப்படுவார்கள் !!!!. சில கோயில்களுக்கு நான்கு வாயில்கள் உள்ளன, அது நாலாபுறமும் 7500 சதுர மீட்டர் பரப்பளவை காத்துக்கொண்டு நிற்கிறது!!! இது ஒரு தோராயமான கணக்கு தான், இதை விட உயரமான கோபுரங்கள், இதை விட அதிகமான பணிகளை சத்தமில்லாமல் செய்து வருகின்றது!! பிரம்மிப்பு !!!

அதெப்படி என்று கேட்கிறவர்கள் படத்தைப் பார்க்கவும். இதை எல்லாம் பார்க்க போனால் "கோயில் இல்லா ஊரில் குடியிருக்க வேண்டாம்" என்ற பழமொழி தான் நினைவுக்கு வருகின்றது.

சும்மாவா சொன்னாக பெரியவங்க !!!

 

[I spikes therefore I am]

வீராசாமி பெருமாள்!

படத்தில் காணப்படும் தம்பியின் பெயர். 23 வயது. வெஸ்ட் இண்டீஸ் அணிக்காக தேர்வு செய்யப்பட்டு தனது இரண்டாவது டெஸ்ட் போட்டியை ஆடிக்கொண்டு இருக்கிறார்.பெயர் ஒன்று போதும்.

Contn. Tharam elithil vilangum .

 

[Marshmallow]

tamil chat?

 

[RPK]

 

[Rajaraja Chola]

U guys bought thala vs thalapathy into pdf?
Well thala always rockszzz

A real situation in tamil nadu

 

[Sashan]

Coffee on the highway

Thanks to the efforts of G. Samyraj, you can now drink hot filter coffee when you are driving on the National and State Highways in Tamil Nadu

G. Samyraj and his fellow-villagers identified spots on the National and State highways in Tamil Nadu, sat there from six in the morning to eight at night to count how many cars passed that way per hour. If the math worked, they opened a coffee outlet there. Not just any coffee, but Kumbakonam Degree Coffee!

G. Samyraj who came up with this initiative belongs to Zameen Devarkulam, a village 10 kilometres away from Kovilpatti. He worked for nearly a decade in the Middle East before returning to his village, where, he was pained to see fellow farmers struggling and in debt. He decided to do something about it. Eight months ago he set up his first Only Coffee outlet at Mangalamedu. Today, he has eleven of them up and running, and manned by people from his village.

The outlets are called ‘Naidu Coffee in and as Only Coffee’. A dark blue board announces their presence. “We picked quiet spots where people in cars could stop and enjoy a refreshing cup. I am a coffee priyan and I love the idea of others like me enjoying a satisfying coffee, in the middle or end of a long drive. Kumbakonam Degree Coffee is a trade mark of Tamil Nadu and we serve that. It is like coffee made at home.” Frothy, piping hot, filter-coffee is served in gleaming pithalai davara tumblers. There is sugar-free substitutes for diabetics. “Sabari Malai pilgrims, and so on, are served in disposable cups,” explains Samyraj. The beans are procured from Chikamagalur and roasted at Virudhunagar from where they are delivered to the outlets where they are ground. Now Samyraj plans to go a step further to standardise flavours. He is working on setting up a unit where the decoction is centrally made. “So that the coffee will taste the same in all our outlets.” The R& D is underway and Samyraj hopes to get this plan off its feet soon.

Hot stuff

What’s coffee without an accompanying snack? “Vegetarian bajji bonda will also be available. And we plan to centralise the grocery supplies as well. Only the vegetables will be sourced locally,” says Samyraj. The outlet proudly declares that it uses sunflower oil for frying and that the oil is not recycled. There is also a telephone number on teh board in case anyone has complaints. “We want feedback. That way we are alert about the service we provide. And we have communication with our customers.”

Samyraj insists Only Coffee stands for transparency and quality. Along with his business partners R. Anandhan and A. Kalpana, he is now on the lookout for franchisees. “We will set up the outlet for them and even have two of our trained staff to be with them for a month to show them how the café is run. We will supply the coffee powder and the grocery items too. Investors need approximately two lakh rupees that includes a deposit.”

Samyraj hopes that not too long in the future there will be at least a hundred Only Coffee outlets in Tamil Nadu. Till that time, he says, he and his team members will ensure that hot filter coffee priced at Rs 15 is served to the customers with a smile.


The Hindu : Life & Style / Metroplus : Coffee on the highway

 

[KS]

rofl:....anyone remember that famous lollu sabha episode ?

 

[Sashan]

It was a small role, but people would remember him



Naman Ramachandran’s Rajinikanth: The Definitive Biography (to be released on December 12) traces how the life of a humble coolie who worked as a bus conductor before becoming one of the most famous people on the planet and an Internet meme. These exclusive excerpts chronicle Rajinikanth’s initial foray into films.

As luck would have it, Shivaji’s turn to face the camera for the first time came on a Thursday, much to his delight. But first, the business of his name had to be taken care of. There could be only one ‘Sivaji’ in the south Indian film industry and that was the senior actor Sivaji Ganesan. K. Balachander did not cast about long for a screen name for Shivaji Rao; he chose a character name from his own film, Major Chandrakanth. A.V.M. Rajan had played a character named Rajinikanth in the film, and Balachander christened Shivaji Rao with this name. And thus was born Rajinikanth, soon to be a household name. The name literally means ‘colour of night’; it was a comment on the colour of Shivaji Rao’s skin.

Ever the contrarian, Balachander was casting Rajinikanth against type. ‘In those days, no other director would select a boy who was very dark, for any type of role,’ he remembers. ‘Even for a small role, they’d not take a dark chap. I am quite dark, you know. My father was even darker than me. So, I thought, why not introduce a dark-complexioned fellow as a new character? Especially as the main villain? And it worked out. It worked out wonderfully.’

It was on a full-moon night, on Holi, the festival of colours, that Balachander christened Shivaji Rao as Rajinikanth. Both actor and director remember this vividly. On Holi day every year, Balachander thinks fondly about his famous discovery. For around eight years after his debut, Rajinikanth would make an effort to meet or at least speak to his mentor on Holi day. This tailed off gradually as he got bigger and busier. The actor is apologetic about this today, and says he has never forgotten that magical day.

Balachander vividly recalls those early moments when history was in the making. ‘It happens, you know,’ he says. ‘Sometimes you aim for it. If you aim for it seriously, you succeed. Of course when I introduced him in Apoorva Raagangal, it was only a small role, but people would remember him because he comes in the climax. So I thought, I’ll give this particular role to him.’

The Thursday of shooting dawned. It was 27 March 1975. Balachander, with some foresight, realized that Rajinikanth would be good at making an entry, and the shot was suitably dramatic. In a low-angle shot, B.S. Lokanathan’s camera is at ground level, looking up at a pair of closed gates. A dishevelled-looking Rajinikanth, sporting a stubble and wearing an ill-fitting suit, flings the gates open and strides forward. The frame freezes and the Tamil text ‘Shruti Bedam’ (A Variation of Pitch) appears on the screen.

Contrary to some reports, the future Superstar’s very first shot for the silver screen was not approved in one take. ‘That first shot of the gate opening was shot five or six times,’ says Satyanarayana. ‘It was excellent! Even the onlookers remarked that this new find had style. But who was he, they wondered. It created a flutter.’

During the initial phases of shooting the film, Rajinikanth was finding the going difficult and was constantly being instructed by Balachander. The comedian Nagesh, one of the stars in the film, observed the newcomer’s difficulty. He called Rajinikanth over. ‘He said, “Don’t get tensed up. Just imitate whatever Balachander is doing. That’s what I’m doing as well!” says Rajinikanth with a laugh. ‘After that it became easy for me. If you look at Nagesh’s comedy and his timing, it’s a replica of Balachander’s. He was Balachander’s first disciple.’

***

It is worth examining a puzzling feature of Rajinikanth’s character in Apoorva Raagangal. Posterity, and indeed Balachander himself, describes Pandiyan as a villain. However, in revisiting the film, Pandiyan does not appear as a villain; in fact, he comes across as a saint. His villainy happens off screen, in the past, when he decamps for parts unknown after impregnating Bhairavi.

When he returns, it is as a man who knows that he has but a few days to live and wants to make amends. For the duration of his presence in the film, Pandiyan commits no villainous act. Rather, he voluntarily agrees to stay away from Bhairavi when he finds out that she is happy with Prasanna. Certainly, Pandiyan is shown smoking and drinking, as villains often did on screen in the ’70s. However, the affluent Mahendran is also shown smoking and drinking in the same bar at the same time, and the venue is upscale, not a dive. Pandiyan, then, comes across as a man in search of redemption. In many ways, he is actually one of the characters that draws utmost sympathy in the film. It would be a stretch to call Pandiyan a hero, but his deeds in Apoorva Raagangal, at least on screen, are quite heroic. In refusing to respond to Prasanna’s repeated violence against him, Pandiyan displays the Gandhian quality of non-violence. A villain would have reacted violently. Three things that happen immediately after Pandiyan’s death conclusively prove that the film doesn’t see him as a villain. First, mournful music swells on the soundtrack, of a kind usually accorded to the death of a character who elicits sympathy; second, Bhairavi wipes off her sindoor, like a widow would after her husband’s death; and third, Pandiyan’s dead fingers are found to be clutching a note that says his last wish is to see the raga and taala meet, a clear reference to the proposed joint performance of the singing Bhairavi and the mridangam-playing Prasanna. So, Rajinikanth did not debut as a villain. He would play villainous characters in some of his forthcoming films, but not in Apoorva Raagangal.

***

After completing his work on Apoorva Raagangal, Rajinikanth went back home to Bangalore. His director was satisfied with his work. ‘When I completed the film, I gave an interview to one of the Tamil film magazines where I said I was introducing a new boy, Rajinikanth. He’ll make a big mark in the future and you’ll be happy to see a man with a big future coming up,’ says Balachander.

The film released in Bangalore’s Kapali cinema, and Shivaji and his friend Raja Badhar went to watch the film. ‘Nobody knew that he had acted in a film,’ says Badhar. ‘We saw the film. When we came out, he started crying. I asked him, “Why are you crying?” He said, “I’m on the screen finally, I’m so happy. These are tears of joy.” I told him, “This is nothing. There’s much more to come, just you wait and watch.”’ The film duly completed a 100-day run and to mark it, Balachander held a ceremony to reward his cast and crew in Madras. ‘We both boarded a bus to Madras to attend the celebration,’ recalls Satyanarayana. ‘It was a glittering function and when they gave him his shield to mark the 100 days, it caused me great happiness.’ Satyanarayana had seen the film in Bangalore’s Sharada cinema. He had become particularly emotional during the film’s final song when Bhairavi spots the ailing Pandiyan. He thought his brother fit the role of a cancer patient perfectly and performed the part brilliantly.

Extracted from Rajinikanth: The Definitive Biography, Naman Ramachandran, Viking (Penguin India), Rs 699.

The Hindu : Arts / Cinema : It was a small role, but people would remember him

 

[I spikes therefore I am]

என்றும் பெண்ணுக்கழகு

திறந்த மனதும்
மூடிய உடலும்
திறந்த அறிவும்
மூடிய வாயுமே

என்றும் பெண்ணுக்கழகு.

முத்தமிட்டும்
சத்தம் வரவில்லை!
காற்றில் அசைந்த இலைகள்!

உடைந்த வீடு!
கைதட்டி ரசித்தன குழந்தைகள்!
கடற்கரை!

ஓட்டி உறவாடியதை
தட்டிவிட்டேன்!
கடற்கரை மணல்!

உப்பிலே பிறந்தாலும்
கரிக்கவில்லை!
கடல் மீன்கள்!
கொட்டிக்கிடந்த மஞ்சள்!
மறைந்து போனது!
மாலைவெயில்!

தேங்காய் கீற்றை
எறும்புகள் மொய்த்தன!
பிறைநிலா!
பூ தூவி அஞ்சலி
செய்தன மரங்கள்!
இறந்தது பகல்!

கலர் பூக்களில்
தேனில்லை!
மார்கழி கோலம்!

தினம் தோறும் இருபிள்ளை
பெற்றும் திருப்தி இல்லை பூமிக்கு
இரவுபகல்!

 

[I spikes therefore I am]

தொகுப்பு

நெஞ்சுப் பொருக்கு தில்லையே[/B]

அன்று…
பசுத்தோல் போர்த்தி இருந்தன புலிகள்
அது காலத்தின் கட்டாயம்
பசுக்களோடு பழகுவதற்கு
புலியின் அடயாளங்களை மறைத்தோம்

பசுத்தோல் போர்த்திய
புலிகளாய் இருந்த காலம் போய்
பசுக்கலாகவே மாறிவிட்டன புலிகள்
பல கர்ஜிக்க மறந்து விட்டன
சில மாடுகளைப் போல கத்துகின்றன
சில பாய்ச்சலை மறந்து
மேய்ச்சலுக்கு தயாராகின
சில பால் கறக்கவும் ஆரம்பித்தன
சில புல்லை திங்கவும் தயாராகின

அதையும் தாண்டி
பெருமையுடன் எருமையாய்
பரிமானம் கண்டது இன்னொருக் கூட்டம்

புலிக்கு பிறந்தது எப்படி பசுவாகும் ?
தமிழனுக்குப் பிறந்தவன் தமிழன் தானே ?
பெருமைப் பட வேண்டிய அடையாலம்
அதை ஏன் மறைக்க வேண்டும் ?

நெஞ்சுப் பொருக்கு தில்லையே
சில நிலை கெட்ட மனிதரை
நினைத்திவிட்டால்

நீந்த தெரியாத மீன் குஞ்சுகள் !



யாரு திருவள்ளுவரா !
ஐயா வணக்கம்
திருவள்ளுவரை அறியாத தலைமுறை
எங்கள் தலைமுறை

ஐயா நீங்கள் தாடியை எடுத்துவிட்டால்
எங்கள் இலக்கியவாதிகளுக்கே
உங்களை அடையாலம் தெரியாது
உங்கள் தாடிதான் உங்கள் அடையாலம்

ஐயா !
வேண்டும் மீண்டும் ஒரு திருக்குறள்
எழிய நடையில் ….
அடுத்த தலைமுறைக்கும் சேர்த்து
முடிந்தால் ஆங்கிலத்தில் எழுதுங்கள்

தமிழ் தெரியாத தமிழர்கள் நாங்கள் !
நீந்த தெரியாத மீன் குஞ்சுகள் !

வாழ்க்கை

விடியும் வரை தெரிவதில்லை
கண்டது கனவு என்று
வாழ்க்கையும் அப்படித்தான்
முடியும் வரை தெரிவதில்லை
வாழ்வது எப்படி என்று...

 

[RPK]

 

[I spikes therefore I am]

Vishwaroopam(Kamal hassan movie) Latest Trailer With AURO 3D HD

 

[KS]