تحلیلگر رادیو فردا ارگان رسمی سازمان سیا، مخالفت آمریکا با دعوت ایران به کنفرانس ژنو 2 را پایان ماه عسل کوتاه پس از توافق اتمی ژنو توصیف کرد.
رضا تقی‌زاده دراین‌باره نوشت: اعلام مخالفت قطعی آمریکا با حضور ایران در کنفرانس موسوم به ژنو2، که قرار است روز 22 ماه ژانویه در حومه شهر ژنو برگزار شود، اولین نشانه جدی از رو به پایان نهادن ماه عسل کوتاهی است که پس از اعلام توافق اتمی 24 ماه نوامبر در مناسبات تهران - واشنگتن شکل گرفت.
وی با بیان اینکه دولت علی‌رغم ابراز مخالفت‌ها و نارضایتی‌های داخلی، با وصلت موقت با شیطان بزرگ کنار آمد، می‌نویسد: پس از اعلام توافق موقت، ایران تعریف جداگانه‌ای از آنچه حق ایران برای غنی‌سازی نامحدود اورانیوم می‌خواند ارایه داد. در نقطه مقابل، وزیر خارجه آمریکا که در کنار خانم اشتون و آقای ظریف یکی از سه معمار اصلی توافق ژنو بشمار می‌رود، به اسرائیل و همسایگان ایران اطمینان خاطر داد که مراکز حساس اتمی ایران که موجب نگرانی فوری‌تر آنها است، (فردو و راکتور آب سنگین اراک) تعطیل و در قرارداد نهایی، به گونه‌ای بدون بازگشت، دندان اتمی ایران کشیده خواهد شد. از انتهای ماه نوامبر تا امروز که چهار هفته از امضاء توافق موقت گذشته، نه تنها هیچیک از تلاشها برای قطعیت دادن به مفاد و اجرایی ساختن آن به نتیجه نرسیده که در اظهارات خوشبین‌ترین نماینده ایران، جواد ظریف، شان توافق به تفاهم نزول مقام پیدا کرده که بی‌تردید نشانه عقب‌نشینی از خوشبینی‌های زود هنگام و اولیه است.
تقی‌زاده در این تحلیل که از سوی روزنت منتشر شده، با بیان اینکه دولت روحانی تمام تخم‌مرغ‌های دیپلماسی خود را در سبد تفاهم اتمی با آمریکا گذاشت و امیدوار بود از این طریق در کنفرانس سوریه (ژنو 2) شرکت کند، می‌نویسد: اما با مشخص شدن نشانه‌های عقبگرد در مسئله هسته‌ای انتقادها از سوی سیاستمداران مختلف شروع شد و وزیر خارجه در یک عقب‌نشینی آشکار از مواضع چهار هفته گذشته خود، با حضور در دانشگاه تهران به جمع منتقدین داخلی پیوست و همزمان با حسین شریعتمداری - مدیرمسئول کیهان، مدعی شد که در ژنو تعهدی نپذیرفته و «تفاهم موقت» قابل ابطال است.
تحلیلگر رادیو فردا ماجرای ژنو 2 و مخالفت با حضور ایران را اولین ضربه سیاسی و تاوان چانه‌زنی‌های اتمی ایران با آمریکا توصیف کرد.
شایان ذکر است به اذعان بسیاری از تحلیل‌گران نشست ژنو 2 بدون حضور ایران قادر به حل بحران سوریه نخواهد بود و از این جهت، ایران در این ماجرا دست برتر را دارد. اما آنچه در این میان اهمیت دارد رویکرد تقابلی و مخالف‌خوانانه رژیم آمریکاست و این در حالی است که جریان رسانه‌ای مزد بگیر دشمن به ویژه طی 7-8 ماه اخیر اصرار داشت ثابت کند رویکرد دولت آمریکا عوض شده و دولت اوباما درصدد آشتی و گسترش همکاری‌های مشترک با ایران است.
