Uhuhu
FULL MEMBER
- Joined
- Sep 23, 2012
- Messages
- 1,124
- Reaction score
- 1
Ye masale dige ham hast. Alan Iran dare hameye in sunni haro unite mikone. Beja inke beyoftan mese sago gorbe bejoone ham, daran har sal beham nazdiktar mishan. Keshvaraye hozeye khalije fars ke dige alan asasan zire ye parchaman. Pakestan ba Turkiyeham daran khodeshoono michasboonan dare koone in araba. Hamash be khatere in akhoondaye kherefte. Kheily rahat Irano kardan "lulu khor khore" va toonestan beresan be hameye ahdafeshoon.
40 sal pish, Pakestan to campe Iran bood. Turkiye va Israel ham hamintor. Arabaham ke jorat nadashtam abe damagheshoono bekeshan bala bedoone ejaze. Emrooz hameye mardome khavar miyane arezooshoone ke Iran ba khak yeksan beshe, araba adam shodan va tamame keshvaraye doro bar Iran tabdil shodan be lajan zaar. Khode Iranam ke ye keshvare tokhmiye jahan sevomie.
Ayandeye Iran kheily mozakhrafe. Tanha shans ineke rabete ba Amrika yekam behtar she.
با بیشتر حرفات موافقم. متاسفانه اکثریت اعراب سنی از ایران و ایرانیها بدشون می آید. تنها اعراب شیعه هستند که با ایران مشکلی ندارند. در طول تاریخ آنها ، همیشه از ما متنفر بوده اند.چه زمان شاه و چه الان و چه قبل. همیشه بدشان آمده است این حیوانات همیشه شیعیان را در منطقه مورد فشار و کشتار قرار داده اند و حالاکه آنها برای احقاق حقشان بلند شده اند، صدای قدقشان بلند شده است و ناراحت هستند و ما را متهم به ناآرام کردن منطقه می کنند. اگر آرامش منطقه در این است ه ایرانی ها و شیعیان سرکوب شوند و موردد ظلم باشند. همان بهتر که در ناآرامی باشد تا احیای حقوق صورت بگیرد و در کمترین حالت موضع برابر شود. در این زمینه شخصا باور دارم که نباید هیچ رحمی در کار باشد و باید با آنها مبارزه کرد. همان طور که شاه کرد و همان طور که جمهوری اسلامی می کند. این داستان امت واحده که جمهوری اسلامی شعار می دهد و ... رویاهایی هست که هیچگاه به وقوع نخواهد پوست مگر معجزه ای رخ بدهد و یا سطح شعور این کشورها به اندازه اروپای غربی برسد که حداقل سلاح به سمت ما نکشند. پاکستان که امروزه پس از دهه ی 80 میلادی شده منبع سنی های افراطی و دیگر مثل قبل از انقلاب نیست. بقیه هم که همیشه دشمن بوده اند و خواهند بود. اما همان طور که به درستی گفتی این اعراب و همسایه ها از آنجایی که همه زیردست آمریکا هستند، تنها راهش در کنار مبارزه با اینها داشتن رابطه ی معقول با آمریکا و غرب برای دور کردن آمریکا از اینهاست .ت
جمهوری اسلامی با دست خودش به اینها اهرم فشار داده است. جایی که با دشمنی با آمریکا باعث سوق آمریکا برای تسلیح اینها، رشد بالای اقتصادیشان و متکی شدن نیاز به نفت دنیا به این اعراب شده است. والا اگر رابطه با ایران خوب بود، عربستان جرات حتی مطرح کردن صادر نکردن نفت را داشت؟ اصلا تولید نفتش به اندازه ی امروز می رسید؟
به اندازه ی الان این همه تسلیحات خریداری شده داشت؟
من مشکلی با اقدامات ایران برای حمایت از مردم شیعه و ایرانیها علیه این اعراب ندارم. اما اعتقاد دارم با سلاح فقط نمی شود کاری از پیش برد. ما نیاز مند دیپلماسی درست خارجی برای ارتباط با بقیه دنیا و یارکشی هستیم و مهمتر از همه ی آنها ساختن یک اقتصاد قوی و ایجاد رفاه برای مردم است.
زمانی که کشوری پر از رفاه و دارای اقتصاد قوی باشیم. توی دل مردم جهان به خصوص مردم جهان سومی اطرافمان می شویم . هر چه قدر سطح رفاه پایین باشد و وضعیت اقتصادی بد باشد، اتحاد و غرور ملی آن کشور تضعیف می شود. خودتان کشورمان را در چند سال اخیر ببینید که چه طور یهو تبلیغات قومگرایانه بیگانگان روی بعضی از افراد در کشورمان تاثیر گذاشت که تا قبلش سابقه نداشته است. اما خلافش نیز هست. آلمان را نگاه کنید، محبوبترین کشور جهان شده است. نه فقط همسایگانشان مثل لهستانی ها و اهالی بالکان مثل کرواسی و .. به آلمان مهاجرت می کنند و خود را آلمانی دیگر حساب می کنند و دنبال یک خط جمله تو تاریخن که به آلمان ربطشان دهد و بگویند آلمانی هستند! بلکه از تمام دنیا این علاقه وجود دارد. از آسیا و خاورمیانه. همین طور این قضیه سر کانادا و .. هم وجود دارد. چین را نگاه کنید، با رشد اقتصادی بالایش غرور ملی مردمش بسیار بالا رفته است .و
یک قضیه دیگر هم وجود دارد آن هم دشمنی با اسراییل است که تمام مشکلات ما از همین دشمنی حاکمیت با اینها شروع شده است.
من از دوستانی که از طرفداران پروپاقرص حاکمیت فعلی هستند یک سوال دارم. ما ادعا کردیم چون فلسطین مسلمان بوده اند و اسراییل اشغال کرده است باید کمکشان کرد.
آیا این کمک معنایش این است که ما کاسه داغتر از آش شویم و هدف و آرمان کل کشور و سیاست خارجی ایران نابودی آن کشور شود؟
دوستان من طرفدار اسراییل نیستم و از سیاستهایش خوشم نمی آید همان طور که از سیاست اعراب خلیج فارس خوشم نمی آید....
اگر اکثر این فلسطینیها از ما بدشان بیاد و کمک ما را نخواهند چه باید کرد؟ با چه زبانی باید به ما گفته شود؟
این را پرسیدم که خواستم حواستان را به این نکته جلب کنم که در همین قضیه حمله به یمن. فلسطین،پاره ی تن نظام و اسلام که توسط مسئولین گفته می شود، نقش فعالی در سعی برای پاره کردن ما دارند و از اولین کشورها و حامی پروپا قرص این حمله بوده است.
یعنی جایی که حتی تعدادی از کشورهای عربی همچون عمان و الجزایر مخالفت کرده اند فلسطین علیه ایران حمایت کرده است.
بیش از 30 سال است دارید دستان پر از عسل را از بالا و پایین بهشان اماله می کنید اما با این حال باز از ما متنفر هستند
چه کار باید کرد؟ تو سوریه هم که علیه ما سلاح به دست گرفتند.
عزیزان، برادران، چه کار باید کرد؟ هدف شما انسانی و آرمانی و اسلامی. اما خود مردم آن منطقه ما را نمی خواهند. چگونه باید به ما حالی کنند؟
Last edited: