سلام
البته اوهوهو جان ... فرقش اینه که برای ما امام هست و برای شما آیت الله .... و تفسیر به رای هم کردید ... جالبه ( البته شما هم همین رو می تونید به بنده نسبت دهید
سلام
شما تفاوت این امام و آیت الله را بفرمایید تا استفاده کنیم.
همین امام کردن بود که یک عده جدی جدی ایشان را به مانند دیگر امامان معصوم و خالی از اشتباه دانستند
و هر حرف ایشان را حرف خدا دانستند.
و نعمت قوه ی عقلی و ذهنی که خداوند به همه ی انسانها داده است را به کناری گذاشتند و تابع مطلق ولایت یک انسان دیگر شدند.
آیا این شآن انسانی است؟ ایا این حقارت آمیز و زشت نیست که تا به این حد ارزش انسانی و قوه ی اختیار و عقل و درک و شعور را پایین بیاوریم که یک انسان دیگر به مانند خود را بپرستیم و تابع مطلق حرفهای او باشیم؟
بنده تفسیر خاصی نکردم بلکه عینا جملات آیت الله خمینی را نقل کردم،اگر مشکلی در سخنان و یا رفتارهای امروزه حکومت ایران می بینید، شما باید پاسخی برای آنها داشته باشید.
توضیح برای خفقان وضع موجود و نبودن سلیقه های مختلف در فعالیتهای سیاسی و انتخاباتی.
توضیح برای اینکه چرا یک شخص باید برای مدت طولانی در قدرت مانده و حرف ایشان باید بدون چون و چرا اجرا شود. چرا هیچ پاسخگویی وجود ندارد؟
چرا باید این فرد برای یک ملت تصمیم بگیرد و هیچ کسی حق مخالفت ندارد؟
بر کدام آیین و دینی این وضعیت برپا شده است و شما برای خود توجیه دارید؟
اگر یک ملت 80 میلیونی بگویند آری و این فرد بگوید خیر، حرف ایشان باید اجرا شود.
روز به روز وضعیت سیاه تر و دیکتاتوری تر شده است.
یک بار اصلاح طلبان که خود معتقد به جمهوری اسلامی هستند و بر خلاف بی بته های امروز، تاریخ انقلاب به دست آنها بوده است و مسئولین آن دوره بوده اند به قدرت اجرایی کشور دست یافتند، با دهها مشکل و بدبختی و درگیری با دخالتهای سپاه و نهادهای ولایت مواجه شدند و پس از آن بود که دیگر انتخابات مهندسی شده و رد صلاحیتهای بسیار گسترده صورت گرفت تا دیگر همیشه یک فرد کاملا مطیع اوامر و خودی بدون کمترین تفاوت فکری، فرد اجرایی کشور باشد.
در مورد جاده سازی و ... هم انتظار ندارید که روند معکوس صورت بگیرد؟!
به مرور زمان ساخته خواهد شد، اما سرعت این پیشرفت و ساخت و ساز مهم می باشد.
وضع و رشد اقتصادی منفی شده و قدرت خرید مردم چندین برابر کاهش یافت، مثال بی ارتباط تلوزیون رنگی و گلکسی زدید. بهتر است بنده کمی آن را برایتان اصلاح کنم . بگوییم زمان رضا شاه مردم در فکر خرید رادیو بودند و در زمان احمدی نژاد مردم به دنبال خرید گلکسی هستند.
ببینید چه قدر خوب شده است!
شما انشاالله اگر درس و دانشگاهتان تمام شد و وارد عرصه ی کار شدید (به خصوص در شرکتها و سازمانها
به راحتی وضعیت وحشتناک امروز را در خواهید یافت
مخوصا با قیاس با دولتهای گذشته این وضعیت خود را بهتر نشان خواهد داد
و الا دولتهای قیلی هم در قیاس با کشورهای دیگر دنیا وضع خوبی نداشتند. اگر ملت منزوی شده ای نبودیم. اگر مردم به صورت گسترده با خارج از کشور در ارتباط بودند و آنها هم به ایران می آمدند در آن صورت خیلی زمان پیش از حالا مردم به وضعیت موجودشان اعتراض می کردند. ولی چون دولتهای قبلی را دیده بودند و این دولت اقای احمدی نژاد،نزدیکترین فرد از منظر سیاست و رفتار به اقای خامنه ای، را نیز دیدند به بدبختی پی بردند.
مشکل مملکت ما این دولت و آن دولت نیست. ولو اینکه نسبت به همدیگر تا حدی بر وضعیت مردم و مملکت اثر گذار هستند. ولو پیشرفت های بزرگ سیاسی و اقتصادی و برگشت آبرو و صنعتی شدن و ... بدون تغییر ساختار فعلی سیاسی ایران و بودن دیکتاتوری یک فرد صورت نخواهد پذیرفت.
با این همه منابع و پتانسیل و کشور به این بزرگی وضعیت ما از خیلی از کشورهایی که دسترسی به این منابع ندارند و تنها یک دهه می باشد پیشرفت اقتصادی را شروع کرده اند عقب تر می باشند.
با این همه منابع و پتانسیل و مقدار پیشرفتی که صورت میگیرد، یعنی فاجعه مدیریتی.
همین خوزستان شما در زمان شاه یکی از زیباترین و بهترین مناطق بود.
در این 34 سال چه کرده اند؟ خرمشهر که هنوز خیلی از قسمتهای آن مخروبه است و از امکانات اولیه همچون آب آشامیدنی سالم و در دسترس خانگی محروم هستند.
در موضوع هسته ای نیز اوج حماقت را مشاهده کردیم. زمانی که برنامه ی ما لو رفت وپای قدرتهای جهانی به میان آمدن، تنها راه تعامل می باشد.
دولت قبلی در ازای نحدود کردن سطح غنی سازی در پی گرفتن امتیاز در زمینه های دیگر بود.
امروز با اینهمه هزینه و بدبختی به همان جا رسیده ایم که مذاکره می کنیم برای محدود کردن غنی سازی و برداشتن تحریمهای اخیر در ازای آن!
که آنها هم حاضر به برداشت همه ی آن نیستند و تنها حاضر به برداشتن گوشه ای از آن هستند و بقیه را منوط به دیگر موضوعات کرده اند.
امروز یک تحریم می کنند و فردا در مذاکره آن را معامله می کنند.
آیا در زمان گذشته تحریمی بود؟ 4 تا آدم با شعور که با یک حساب ساده به مانند همه ی دولتهای دنیا این را می فهمیدند که پایان کار اینجاست .
در ازای محدود کردن غنی سازی به جای برداشتن تحریمها ما در پی گرفتن امتیازات در دیگر موضوعات بودیم.
به شورای امنیت سازمان ملل رفتیم. مگر نمی گفتند کاغذپاره است؟؟ پس وضعیت امروز چیست؟؟
شما فکر میکنید این تحریمها فقط در دست آمریکاست؟ خیر، حتی اگر حکومت هم عوض شود دوباره شورای امنیت باید تصمیم بگیرد که تحریمها لغو شود. به همین دلیل چه دولت و چه حکومت وقت باید به تمام اعضای آن باج بدهد!
چه غربی وچه شرقی!
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟؟
تا زمانی که میزان رای رهبر است و این سیاستهای ضد منافع ملی جاری است و یک فرد برای همه چیز تصمیم می گیرد و هدف او نه کشور خود بلکه آرمان یک ملت دیگر است و حاضر است ملت و سرمایه این کشور را فدای آنها کند، همین وضع با مقداری بالا و پایین ادامه خواهد یافت و در مقیاس جهانی فقط عقب ماندگی بیشتر است.